خب، حقيقتش مهندس ساخت يا build engineer ما از شركت رفت تا در جاي ديگهاي كار كنه. يارو رسما توي ترمينال لينوكس زندگي ميكرد. از اون آدمهايي كه عاشق Vim بود، دياگرامش رو با Dot درست ميكرد و پست ويكي رو با Markdown مينوشت… و اگر چيزي – هر چيزي – بيشتر از ۹۰ ثانيه وقتش رو ميگرفت، يه اسكريپت مينوشت كه خودكار انجامش بده.
حالا ما نشستيم و داريم به… «ميراث» به جا مانده ازش روي كامپيوترش نگاه ميكنيم. كدهايي كه جا گذاشته عاليه.
smack-my-bi***-up.sh
– اين اسكريپت ظاهرا يه پيام به زنش ميفرسته كه «شب دير ميام». از يه آرايه رشته هم خودش بهطور رندوم يه بهانه انتخاب ميكنه و تهش ميچسبونه. داخل يه cron-job اجرا ميشه كه نگاه ميكنه اگر بعد از ساعت ۹ شب روي سرور سشن فعال SSH با لاگين اين بنده خدا وجود داشت، اين پيام رو بفرسته.
kumar-a**hole.sh
– اينباكس ايميلش رو ميگرده و ايميلهايي كه از “Kumar” اومده رو پيدا ميكنه (كومار در يكي از شركتهاي مشتري ما DBA هست). توي اين ايميلها دنبال كلماتي مثل «ببخشيد»، «مشكل»، و «خطا» ميگرده. اگر اين كلماh كليدي رو پيدا كنه – اسكريپت خودش با SSH به سرور مشتري وصل ميشه و ديتابيس رو به آخرين نسخه پشتيبان رول-بك ميكنه. بعد به ايميل جواب ميده كه «مشكلي نيست عزيز، دفعه ديگه بيشتر مراقب باش.»
hangover.sh
– يه زمانبندي cron ديگه كه براي روزهاي معيني تنظيم شده. اين اسكريپت يه سري ايميل خودكار مثل «امروز حالم خوب نيست/ از خونه كار ميكنم» و از اين قبيل ميفرسته. هر بار هم از يه آرايه رشتهاي ديگه شانسي يه بهانه انتخاب ميكنه و تهش اضافه ميكنه. وقتي فعال ميشه كه ساعت ۸:۴۵ دقيقه صبح هنوز سشن فعالي روي سرور نباشه.
(و جايزه اسكار ميرسد به) f***ingcoffee.sh
– اين يكي دقيقا ۱۷ ثانيه صبر ميكنه (!؟)، بعد يه سشن SSH به دستگاه قهوهساز ما ميزنه (كه ابدا خبر نداشتيم كه دستگاه قهوهسازمون به شبكه هم وصله، لينوكس روش داره و SSHD هم داره) و بعد يه مقدار اراجيف براي دستگاه ميفرسته. به نظر باينري مياد. از قرار معلوم اين كار باعث ميشه دستگاه شروع كنه يه فنجون قهوه لاته اندازه متوسط درست كنه و بعد دقيقا ۲۴ ثانيه ديگه صبر ميكنه (!) تا اينكه قهوه رو توي ليوان ميريزه. زمانبندياش دقيقا برابر با مدت زمانيه كه طول ميكشه از پاي ميز كار يارو تا دستگاه قهوهساز بري!
من كه اين اسكريپتها رو نگه ميدارم.